Goede Morgen,
Vandaag heb ik mijn dag wel gehad.
Mijn hart klopte door mij heen. Even de schrik, maar toch een rust.
Ik ben God dankbaar dat we altijd op Hem kunnen rekenen zodra we beginnen te bidden voor bescherming. Maar ik bid elke dag voor bescherming, omdat ik vaak buiten ben.
Vandaag ging ik met mijn Odie (een Jack Russel)naar een plaats waar je je hond vrij mag laten lopen. Ik kwam daar een man tegen met wie ik vaak een gesprek heb. Hij heeft een Mechelse Herders. Een lieve hond die goed naar zijn eigenaar luistert. Mijn hond is erg dominant voor een klein Teefje, maar ik heb haar redelijk onder controle. Mijn zoon traint haar al, zodat ze beter gaat luisteren naar bepaalde commando's. Odie luistert al aardig, maar met mij moet ze nog veel leren. Ik zou iets strenger moeten zijn, maar ach ... ik denk altijd het komt wel. Het moet leuk en gezellig blijven.
Mijn hond en die Mechelse Herder waren leuk aan het spelen. Plotseling kwam er een eigenaar met 2 Rottweilers. Ik heb die meneer altijd van ver zien lopen, maar heb nooit een gesprek met hem gehad, omdat een van zijn honden altijd al van ver af aan tegen mijn hond begon te blaffen.
Dus uit veiligheid bleef ik altijd meer uit de buurt van die honden.
Ik zag die man al van de verte en ik dacht nog ik ga mijn hond vast maken en dan zou ik weg gaan. Maar die meneer liet zijn honden van ver al los, dus voor ik mijn hond te pakken had, waren de honden al bij mij. Eerst was er niets aan de hand. Maar ik wist dat een van zijn honden dominant was en de andere hond altijd beschermd.
Mijn hondje Odie is wel klein, maar soms lijkt het net of ze denkt dat ze in een groot lijf zit. Want hoe groot de hond ook is ze is niet bang.
Op een gegeven moment begint Odie te blaffen naar de andere hond en die andere dominante hond (ook een Teefje) begint te grommen en te blaffen. Maar echt op een uitdagende manier. Ik wil mijn hond pakken en weg gaan, maar die man die roept van: nee laat maar hij doet niets het is gewoon uitdagen. Maar Odie bleef ook steeds blaffen en grommen. Soms leek het net of die grote hond mijn hond wilde aanvallen. Het ging zo een paar minuten door.
Nou ik had het even een moment niet meer. Ik zeg tegen die man van pak uw hond vast dan zet ik mijn hond vast en ik ga. Als die man echt zijn hond zo goed onder controle hand dan was een waarschuwing van dat hij bij zijn baas moest komen en blijven al genoeg. Odie luistert misschien niet honderd proces naar mij, maar ik liet haar wel weten dat ze bij mij moest blijven.
Ik kan u zeggen mijn hart klopte en bonsde van binnen mij.
En toch was daar die rust.
Altijd bid ik voor mij gezin voor Gods bescherming en daar behoort mijn hond ook bij.
Toen ik naar huis liep dankte ik God dat er niets erg was gebeurd.
Mijn hondje is wel klein en durft voor zichzelf op te komen, maar je moet wel wijsheid gebruiken. Die man vond misschien dat ik niet weg hoefde te gaan, maar ik zie hoe groot zijn hond is. En ik vind voor die grote honden heeft hij ze nite genoeg onder controle.
Ze is nu lekker rustig aan het slapen in haar mand.
He ... he ...dit was mij toch een dagelijks wandelingetje.
Anders dan anders.
Even mijn hart luchten doet ook goed.
Liefs Silvia
O, mijn ziel verlangt naar U
Uitgeput ben ik, van de beproevingen van de dag
Uitziend kijkend, om dicht bij U te zitten
en afwachtend wacht ik op U, om te horen wat U wil zeggen
Al kijkend, wenkt U: kom bij Mij
mijn dorstig gevoel naar U, zal mij genezen
U vertroost mij mateloos,
op deze rustige oase voor mijn ziel
U bent mijn heiligdom
U beschermd mij in tijden van stormen
U bereid mij voor, voor de komende stormen
Een nieuw werk word bereid in mijn hart
Dus elke ochtend trek ik mij terug naar dit paradijs
Al mijn zorgen leg ik neer, aan zijn voeten
Alles laat ik bij Hem, omdat ik weet dat Hij van mij houdt
Ik ben op reis op de smalle levens weg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten